Despois de varias sesións non-stop de DJ Ultrasonido a tope de volumen, botes de repelente, pelotiñas e pelotiñas de naftalina e espuma en todos os buratos que usan para entrar no falso teito, continúan alí como campións, correteando e chiando, alimentando aos seus churumbeliños como eu alimento á miña, contra vento e marea.
Este ano é diferente porque despois de superar todos os obstáculos que lles puxemos os humanos cunha estoicidade envidiable, merecen vivir alí tanto ou máis que calquera outra criatura (incluídos nós). É máis, merecen que a Casa de Colorines sexa rebautizada cun novo nome á altura das circunstancias. Ata novo aviso... benvidos a Vilamorcego.
Este ano é diferente porque despois de superar todos os obstáculos que lles puxemos os humanos cunha estoicidade envidiable, merecen vivir alí tanto ou máis que calquera outra criatura (incluídos nós). É máis, merecen que a Casa de Colorines sexa rebautizada cun novo nome á altura das circunstancias. Ata novo aviso... benvidos a Vilamorcego.
1 comentario:
Dende logo, eles non fan oídos sordos, senón acabarían mal parados... canta máis bola (de naftalina) lle das, máis queren quedarse. Normal, a casa pintaba ben, tanto colorín... :) pero colorín colorado, os morcegos chegaron. Ben por eles. Espero impaciente as túas novas!! (unha moi novinha en especial) =)
Publicar un comentario