Volvín

E volvo con 10 kilos máis, nunha cidade non nova, pero casi, tamén casi-casada, no paro, con dor de esternón e de esqueleto en xeral, abstemia... volvo, en definitiva e como dirían algúns, "un pouco embarazada".

Confeso que nestes últimos meses fun infiel á miña Casa de Colorines dixital noutro blog, un de cor rosáceo onde conto as miñas alegrías de premamá, pero a Casa de Colorines é a miña casa... tanto a dixital como a física, que por certo, será tamén a primeira Casa onde viva a miña nena as súas primeiras semaniñas de vida. 

Así que... despois de moitos meses de silencio, a Casa de Colorines volve ter quen a habite. Temos unhas semanas para redecorala, reaxeitala, revivila por dentro e por fóra cunha nova etapa que marcará, como din os pouco orixinais, o comezo da mellor etapa das nosas vidas. 

Con este post, doume a re-benvida a min mesma á miña propia casa. A casa con mellores vistas do mundo enteiro.