De pequena escribín un conto para un concurso sobre un galo que vivía comodamente nun galiñeiro, ata que un día se asomaba pola ventá da casa duns granxeiros para ver que había dentro. Pillábano in fraganti e acababa feito caldo. O xurado daquel concurso deume o primeiro premio.
Hai anos que me acordo moito do meu desventurado protagonista. Sempre que vexo como alguén que mete o fuciño onde ninguén lle mandou sae escaldado...
1 comentario:
Jajajaja, pobre gallo
Publicar un comentario